فزاعة
فزاعة أنا
أطارد الوحشة
والنمل المتربص للنباتات
فى الشرفة
أرتق الوقت؛
انتظارا لقدوم صاحبى- –
يربت على روحى اليابسة
بقبلة
٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠
صرخة
رخت ” أحبك”
انتفخ الرغيف فى يدى
عانقينى ؛
ليزداد الخبز حجما
من أجل الفقراء
جرح
رسمت صورتك
المدهش أن الجرح
الذى فى خدك` لم يظهر
تمدد فى قلبى
وظل ينزف
